Le Début

Ben pek başlangıç yapamam. Zaten genelde insanlarla da "aa merhaba tanışalım mı?" gibisinden lönk diye de konuşamam. Bloga da nasıl başlangıç yapacağımı bilmediğim için 6-7 aydır öylece kafamda kurcalıyordum. En sonunda geçen ay açtım ama bu sefer de gene nasıl başlayacağımı bilemedim. Sadece ben arada bir girip bakıyordum, sıkılıyordum kapatıyordum. Bir de şu vardı tabi: eve misafirin gelmesine ramak kala anne babalar nasıl yatak odalarının kapısını kapatıyorlarsa, ben de kimseyle paylaşmak istemedim blogumu, özel olmasını istedim. Ama özel olması, gizli olmasını gerektiriyor demek değil tabi. Bir yandan da uğraşmaya üşeniyordum, hala da üşenmiyor değilim hani. 
Bir de şu var; bu blog furyasının beni alıp benden uzaklaştırmasını istemiyorum. Çünkü bu bir bağımlılık bir yerden sonra; bunun en kötü özellikleri de sırf blog için bir şeyler yapmak, bir yerlere gitmek, fotoğraf çekmek gibi gibi. Ama ben neyse ki zaten fotoğraf çekmeyi çok severim. Dikiş dikmeye de başladım, yemek yapmaya da, kendime vakit ayırmaya da. Ve daha bir sürüsü. Artık hazırım sanırım başkalarıyla bir şeyler paylaşmaya -ki bunu uzun zamandır facebooktan yapıyor olsam da- 
Başlıktaki gibi bu bir başlangıç ve aynı zamanda blog yazmaya olur da devam edersem kendime hatırlatmak istediğim cümlelerden ibaret. Bir nevi söz.